Antonia Antink

Antonia woont samen met haar man op Groot Antink. Bloed, zweet en tranen hebben ze zitten in de bouw van de boerderij. Dit is hún huis, hún thuis. Tenminste: totdat het oorlog werd. Ze vluchtten hun huis uit, weken geleden. Alles moesten ze achterlaten.

Waar de boerderij stond, wordt zwaar gevochten. In hún velden graven de Staatsen approches (loopgraven) naar de stad. Kanonskogels slaan links en rechts in. De boerderij is verwoest. De omgeving is onherkenbaar. Wat er over was van de oogst, is gestolen door soldaten. Geen huis, geen inkomen, geen eten. En nu?